Joga (sans.), „skupienie, łączność jaźni wyższej z niższą”. Szkoła filo­zoficzna, założona przez Patańdżali’ego, który istniejący już dawno przedtem światopogląd ujął w opracowany system. Za właściwego twórcę tego światopoglądu uważają starożytnego mędrca hinduskie­go Janawalkiję, któremu przypisuje się autorstwo Jadżur-Wedy, Satapata Brahmana i Brihad Aranjaka. Janawalkija, żyjący przed po­wstaniem Mahabharaty, obostrzył regułę obowiązkowej medytacji religijnej, uprawianej w samotniach leśnych. Szkoła Jogi rozkłada się na kilka wielkich gałęzi, z których najważniejsze są: Hatha-Joga traktująca o zdrowiu fizycznem i sztuce oddychania człowieka, Radża-Joga – „droga królewska”, Karma-Joga – „droga czynów”, Dźńani-Joga – droga poznania zapomocą władz umysłowych, Bhakti-Joga – droga pobożności. System Hatha-Jogi dostosował do pojęć Zachodu Rama-Czaraka (Anglik, ukrywający się pod tym pseudonimem). Radża Joga wyszła w opracowaniu polskiem przez J. A. S., nakła­dem „Bibljoteki Lotosu”, Kraków 1936.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 40.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic