Szmurło Prosper, ur. w 1879 r. w Wilnie, założyciel i prezes Warszaw­skiego Towarzystwa Psycho-fizycznego, członek honorowy Brazylij­skiego T-wa Psychologji doświadczalnej w Sao Paolo i Greckiego T-wa Badań Psychicznych w Atenach. Przebywając na studjach w Paryżu poznał Papusa, Sèdira i Durville’a. Od roku 1918 zaczął zajmować się praktycznie hipnozą i seansował z najwybitniejszemi medjami i jasnowidzącymi, jak Fr. Kluski, J. Guzik, Stanisława P., J. Domańska. M. Grużewski, W. Prażmowski, A. Radwan-Radziszewski, inż. St. Ossowiecki, Sabira Churamowicz i wieloma innymi w Warszawie, na prowincji i zagranicą. Przyczynił się walnie do rozpowszechnienia metapsychologji w Polsce przez odczyty, wygła­szane w szeregu miast, a obejmujące całokształt tej gałęzi wiedzy, jak również przez liczne artykuły i niezwykle ciekawe broszury z tej dziedziny. Niektóre z artykułów i sprawozdań z dokonanych doświad­czeń przetłumaczone zostały na języki francuski, angielski, włoski i czeski. Ważniejsze pisma: „Świat nadzmysłowy i metody jego ba­dania”, „Sen, jego symbolika i nadświadomość”, „Ze świata tajemnic”, „Walka ze starością i brzydotą”.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 77.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic