Sympatja (gr.), przychylne usposobienie do drugiej osoby, nie wywo­łane żadnemi zewnętrznemi pobudkami. Przypuszczalnie sympatję wywołują współbrzmienia ciał astralnych dwóch sympatyzujących ze sobą osób.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 77.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic