Leadbeater C. W., jeden z największych teozofów i okultystów naszej epoki (1847–1934). Pochodził ze starej rodziny Northumberlandzkiej, uczęszczał na uniwersytet w Oxfordzie, z powodu niekorzystnych warunków materjalnych zmuszony był przerwać studja i przerzucił się do bankowości. W roku 1878 opuścił bank i stał się duchownym Kościoła Anglikańskiego. Zetknąwszy się z dr. Annie Besant, H. P. Bławatską i Sinnet’em, przyjęty został w 1884 roku do Towarzystwa Teozoficznego i po zlikwidowaniu swoich londyńskich spraw wyru­szył do Indyj. Tutaj w Adyarze pod kierunkiem Swami Subba Rao i mistrza tybetańskiego Dźwal Kul’a oddaje się wyczerpującej pracy nad rozwojem władz psychicznych, jasnowidzenia i kontaktu z planami nadfizycznymi. Przez kilka lat pracuje w szkołach buddyjskich na Cejlonie, gdzie założył pierwszą szkołę dla chłopców „Ananda College”. Od roku 1895 rozpoczął wraz z Annie Besant badania nad elementami chemicznemi wydając w kilka lat później „Chemję okultystyczną”. Napisał wiele bardzo cenionych dzieł (po angielsku) z teozofji i okultyzmu, przekładanych później na inne języki; najważ­niejsze są: „Życie wewnętrzne”, „Człowiek widzialny i niewidzialny”, „Formy myśli”, „Jasnowidzenie”, „Łańcuchy planet”, „Myślokształty”.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 48.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic