Grafologja (gr.), umiejętność określania charakteru, umysłowości i skłon­ności człowieka z jego pisma. Za twórców nowożytnej grafologji uchodzą: ks. Jan Hipolit Michon („Les Mysteres de l’ecriture” w roku 1872), dr. Crepieux-Jamin („L’ecriture et le caractere”. Nowe nauko­we zasady grafologji opracował dr. Ludwik Klages w dziele: „Zur Ausdruckslehre und Charakterkunde”. Czysto techniczna grafologja nie ma nic wspólnego z okultyzmem. Grafologja połączona z intuicją graniczy z pewnego rodzaju jasnowidzeniem. Do takich grafologów zaliczyć należy u nas przedewszystkiem Rafała Schermanna w Kra­kowie.

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 31.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic