Czyński Czesław dr., znany pod pseudonimem Punar Bhawa, ur. 16 VII 1859 r. w dobrach Turzenek pod Warszawą, zm. 17 VIII 1932 r. w Warszawie. Wprowadzony przez dra Papusa w Paryżu do Zakonu Martynistów, zdobywa najwyższe godności i zostaje mianowany Suwerennym, Generalnym Delegatem na Rosję i Polskę. Przed wielką wojną przebywa w Petersburgu, potem przenosi się na stałe do War­szawy. W r. 1926 oskarżony o postępowanie niezgodne z konsty­tucjami Zakonu Martynistów, opuszcza go i zakłada „Zakon Białego Wschodu”, który staje się teatrem skandalu „Satanistów”. Czyński zdobył sobie głośne imię na terenie okultyzmu międzynarodowego dzięki swoim wybitnym zdolnościom hipnotyzerskim i dzięki swoim dziełom na różne tematy z wiedzy tajemnej, np. „O najnowszych systemach badań człowieka”, „Magnetyzm i hipnotyzm”, „Grafologja”, „O sugestji hipnotycznej w pedagogice”, „Traité élementaire des sciences occultes” i i. Posiadał także zdolności jasnowidzenia, jak również świadomie wyłaniał swego „sobowtóra” (ciało astralne).

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 19.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic