Mahatma (sans. „wielka dusza”), 1. w filozofji Wedanty (p.) dusza świata, „wielka jaźń”; 2. adept najwyższego stopnia, „wielki duch”, równający się teurgowi, który posiadł najwyższe wtajemniczenia magji boskiej (magji białej); 3. szlachetna istota, nauczyciel, święty; również tytuł, dawany wybitnym osobistościom w Indjach.

Źródło: Słowniczek wiedzy duchowej, oprac. A. Espero, [w:] „Hejnał. Miesięcznik poświęcony wiedzy duchowej” 1935, R. 7, Z. 2, s. 62.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.

Słowa kluczowe: „Hejnał”, A. Espero, Słowniczek wiedzy duchowej