Astrosom (gr.), organizm astralny każdego zwierzęcia i człowieka. Jest to sobowtór, tworzący formę indywidualną osobnika, ukształtowany według jego duszy. Ponieważ astrosom jest pośrednikiem między planem mentalnym a fizycznym, odnajdujemy w nim odzwierciedle­nie elementów tych dwóch planów. Funkcjami astrosomu są myśli konkretne (wyobrażenia), nastroje psychiczne, uczucia, żądze i fan­tazja. Funkcje te objawiają się w astrosomie rozbłyśnięciem odpo­wiednich barw (aura astralna). Po śmierci człowieka lub zwierzęcia astrosom jego podlega po pewnym czasie stopniowemu rozkładowi. Podczas snu, kiedy duch nie korzysta z jego usług, astrosom wyła­nia się częściowo z ciała; w stanie letargu, katalepsji, snu medjalne­go wyłania się prawie całkowicie; wtedy może materjalizować się widocznie i przenosić się na znaczne przestrzenie. Wyłanianie astro­somu z ciała może powstać podczas silnego przerażenia, wzburzenia, zachwytu, może być również wywołane silną wolą (fakirzy). Zma­terjalizowany a zraniony astrosom może wywołać ranę na swem ciele fizycznem (t. zw. „reperkusja”).

Źródło: Gleic Alojzy Krzysztof, 1936, Glossarjusz okultyzmu z przedmową Józefa Świtkowskiego, Kraków, Bibljoteka „Lotosu” nr 3, s. 10–11.

* hasło zacytowano bez zmian w stosunku do oryginału.  

Słowa kluczowe: Glossarjusz okultyzmu, Gleic